کد مطلب:217431 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:350
دوران امامت
حضرت موسی بن جعفر علیه السلام بیست سال داشت كه پدرش، امام صادق علیه السلام، را از دست داد و امامت به آن جناب منتقل شد. مدت امامت ایشان كه سی و پنج سال به طول انجامید، در سخت ترین شرایط زندگی كرد. مدتی در خلافت منصور دوانقی بوده و بعد از او هم نزدیك به ده سال ایام خلافت مهدی عباسی را درك كرد.
مهدی عباسی، حضرت را از مدینه به عراق آورد و زندانی كرد. ولی به خاطر كراماتی كه از حضرت مشاهده می كرد، نتوانست بیش از آن ایشان را مورد آزار و اذیت قرار دهد بنابراین، حضرت را به مدینه برگرداند.
بعد از آن حدود یكسال مدت خلافت هادی بود، او نیز حضرت را آزار می داد.
مرحوم سید احمد بن علی حسنی در كتاب «عمدة الطالب» می نویسد: هادی عباسی آن حضرت را دستگیر كرد و به زندان برد. در ایامی كه حضرت موسی بن جعفر علیه السلام در زندان هادی بود، هادی حضرت امیرمؤمنان علیه السلام را در خواب دید، كه این آیه را برای او تلاوت كرد: (فهل عسیتم ان تولیتم ان تفسدوا فی الارض و تقطموا ارحامكم) [1] .
اما اگر راه مخالفت را پیش گیرید و از فرمان خدا و عمل به او روی گردان شوید، آیا جز این انتظاری می رود كه در زمین فساد كنید و قطع رحم نمایید.
چون از خواب بیدار شد، منظور حضرت را دانست. دستور داد تا حضرت موسی بن جعفر علیه السلام را از زندان آزاد كنند. از آن حضرت عذر خواهی كرد و به مدینه بازگرداند. [2] .
بعد از مدتی تصمیم گرفت كه حضرت را دوباره زندانی و اذیت كند. ولی اجل او را مهلت نداد و هلاك شد.
وقتی خلافت به هارون الرشید رسید، حضرت را به بغداد آورد. مدت زیادی
[ صفحه 321]
حضرت را در زندان ها شكنجه داد و سرانجام در سال چهاردهم خلافت خویش آن حضرت را با زهر شهید كرد. [3] .
مهدی عباسی، حضرت را از مدینه به عراق آورد و زندانی كرد. ولی به خاطر كراماتی كه از حضرت مشاهده می كرد، نتوانست بیش از آن ایشان را مورد آزار و اذیت قرار دهد بنابراین، حضرت را به مدینه برگرداند.
بعد از آن حدود یكسال مدت خلافت هادی بود، او نیز حضرت را آزار می داد.
مرحوم سید احمد بن علی حسنی در كتاب «عمدة الطالب» می نویسد: هادی عباسی آن حضرت را دستگیر كرد و به زندان برد. در ایامی كه حضرت موسی بن جعفر علیه السلام در زندان هادی بود، هادی حضرت امیرمؤمنان علیه السلام را در خواب دید، كه این آیه را برای او تلاوت كرد: (فهل عسیتم ان تولیتم ان تفسدوا فی الارض و تقطموا ارحامكم) [1] .
اما اگر راه مخالفت را پیش گیرید و از فرمان خدا و عمل به او روی گردان شوید، آیا جز این انتظاری می رود كه در زمین فساد كنید و قطع رحم نمایید.
چون از خواب بیدار شد، منظور حضرت را دانست. دستور داد تا حضرت موسی بن جعفر علیه السلام را از زندان آزاد كنند. از آن حضرت عذر خواهی كرد و به مدینه بازگرداند. [2] .
بعد از مدتی تصمیم گرفت كه حضرت را دوباره زندانی و اذیت كند. ولی اجل او را مهلت نداد و هلاك شد.
وقتی خلافت به هارون الرشید رسید، حضرت را به بغداد آورد. مدت زیادی
[ صفحه 321]
حضرت را در زندان ها شكنجه داد و سرانجام در سال چهاردهم خلافت خویش آن حضرت را با زهر شهید كرد. [3] .
[1] سوره ي محمد، آيه 22.
[2] معارف و معاريف، ج 9، ص 670.
[3] منتهي الآمال، ج 2، ص 385.